هنگامی که مردم مرا در تابوت سیاهی بگذارید تا همه بدانند سیاه بخت بودم

دستانم را بیرون بگذارید تا همه بدانند از دنیا چیزی نبرده ام

چشمانم را باز بگذارید تا همه بدانند چشم انتظار از دنیا رفته ام

و بر سنگ مزارم بنویسید:

                  آشفته دلی بود در این خلوت خاموش

                  او زاده ی غم بود و ز غمهای جهان گشته فراموش